Επειδή τα μέλη του Δ.Σ. της ΕΝΙΛ δέχονται πολλά ερωτήματα (είτε τηλεφωνικά, είτε με e-mails), σχετικά με την διαδικασία που ακολουθήθηκε από την ΟΕΝΓΕ, στην επικείμενη τριτανακοπή στη γνωστή απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας για το ιατρικό μισθολόγιο και ειδικά, πολλούς προβληματισμούς και αντιρρήσεις για την ορθότητα της υπερασπιστικής γραμμής, η οποία διαχώρισε τους προσφεύγοντες σε «τριτανακόπτοντες» και σε «παρεβαίνοντες», αξίζει να παρατεθούν όσα προβλέπονται για την «παρέμβαση» από τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, για την «συμμετοχή τρίτων» σε δίκη.
Δε χρειάζεται να έχει κάποιος νομικές γνώσεις, για να καταλάβει ότι η συμμετοχή ως «τριτανακόπτοντες» ή ως «παρεμβαίνοντες» στην τριτανακοπή, είναι ακριβώς το ίδιο και ότι το αποτέλεσμα της αγωγής, είναι ισοδύναμο, τόσο για τη μία όσο και για την άλλη κατηγορία των συμμετεχόντων στην δίκη. Με άλλα λόγια, μία «κύρια» (ή και μία επιπρόσθετη) παρέμβαση, είναι κάτι πολύ παραπάνω από μια απλή συμπαράσταση στον έναν διάδικο· ισχύουν, τόσο ως προς την διαδικασία όσο και ως προς το αποτέλεσμα της αγωγής ακριβώς τα ίδια, από τη στιγμή που οι «παρεμβαίνοντες», έχουν σαφέστατα έννομο συμφέρον να νικήσει ο ένας διάδικος:
Από τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (οι υπογραμμίσεις είναι του συντάξαντα την ανάρτηση):
Κύρια παρέμβαση. Αρθρο 79. 1. Αν τρίτος αντιποιείται ολόκληρο ή ένα μέρος από το αντικείμενο της δίκης που εκκρεμεί ανάμεσα σε άλλους, έχει δικαίωμα να παρέμβει κυρίως σε κάθε στάση της πρωτοβάθμιας ή της δευτεροβάθμιας διαδικασίας. 2. Οποιος παρεμβαίνει κατά την παράγραφο 1, δεν έχει δικαίωμα να ζητήσει να τεθεί εκτός δίκης οποιοσδήποτε από τους αρχικούς διαδίκους, εκτός αν ο νόμος ορίζει διαφορετικά ή αν συμφωνούν σ` αυτό όλοι οι διάδικοι.
>>>
Πρόσθετη παρέμβαση. Αρθρο 80. Αν σε δίκη που εκκρεμεί μεταξύ άλλων, τρίτος έχει έννομο συμφέρον να νικήσει κάποιος διάδικος, έχει δικαίωμα έως την έκδοση αμετάκλητης απόφασης, να ασκήσει Πρόσθετη παρέμβαση για να υποστηρίξει το διάδικο αυτόν.
>>>
Ασκηση παρέμβασης – Συνέπειες κύριας παρέμβασης – κλήτευση παρεμβαίνοντος. Αρθρο 81. 1. Η κύρια και η Πρόσθετη παρέμβαση, ανεξάρτητα απο το αν γίνεται εκούσια ή ύστερα απο προσεπίκληση ή ανακοίνωση, ασκείται σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν για την αγωγή και κοινοποιείται σε όλους τους διαδίκους. Το δικόγραφο της παρέμβασης πρέπει να περιέχει, εκτός από τα στοιχεία που απαιτούνται για κάθε δικόγραφο α) αναγραφή των διαδίκων και της διαφοράς που εκκρεμεί, β) προσδιορισμό του έννομου συμφέροντος που έχει ο παρεμβαίνων στην εκκρεμή δίκη, καθώς και του δικαιώματος με βάση το οποίο αντιποιείται το επίδικο,γ) σε περίπτωση πρόσθετης παρέμβασης, καθορισμό του διαδίκου για την υποστήριξη του οποίου γίνεται η παρέμβαση. 2. Η άσκηση της κύριας παρέμβασης έχει τα αποτελέσματα που έχει και η άσκηση της αγωγης. 3. Ο παρεμβαίνων καλείται στις επόμενες διαδικαστικές πράξεις από το διάδικο που επισπεύδει τη δίκη. Σε περίπτωση πρόσθετης παρέμβασης έχει δικαίωμα να προτείνει την έλλειψη κλήτευσης και ο διάδικος για την υποστήριξη του οποίου ασκήθηκε η παρέμβαση. *** ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Με την παρ. 1γ άρθρ.1 Ν.2479/1997 (ΦΕΚ Α 67/6-5-97) ορίζεται ότι:»Η κατά το εδάφιο α`παρέμβαση ενώπιον του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου, της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου και της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου ασκείται σύμφωνα με τα άρθρα 13 του Κώδικα «περί του κατά το άρθρο 100 του Συντάγματος Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου» (ν.345/1976, ΦΕΚ 141 Α`), 49 του π.δ/τος 18/1989 (ΦΕΚ 8Α`), 81 παρ.1 του Κ.Πολ.Δ. και 14 του π.δ/τος 1225/1981 (ΦΕΚ 304 Α`), αντιστοίχως».
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι,
«Η άσκηση της κύριας παρέμβασης έχει τα αποτελέσματα που έχει και η άσκηση της αγωγης». (άρθρο 81, παρ. 2).
Ιστορικά, έχει ενδιαφέρον, ότι δεν υπήρχε διαφορά ως προς το ζήτημα αυτό, ακόμα και στον πρώτο κώδικα του Μάουρερ επί Όθωνα (1834), ο οποίος ίσχυσε μέχρι το 1968, έτος στο οποίο τέθηκε για την Πολιτική Δικαιοσύνη, ο νέος ελληνικός κώδικας Πολιτικής Δικονομίας) δηλαδή για πάνω από 130 χρόνια. Από τις τελευταίες εκδόσεις του ιστορικού κώδικα (Εκδ. Ζαχαρόπουλος, Αθήνα 1966):
>>>
79. Πας τρίτος , όστις κατά ταας μεταξύ άλλων διαδίκων εκκρεμή η ήδη αποφασισμένην δίκην έχει ένδικον* συμφέρον, δύναται αν και δεν προσεκλήθη επί τούτου, να παρεμβή εις την συζήτησιν της εκκρεμούς έτι υποθέσεως ή να ανακόψη την ήδη απαγγελθείσαν απόφασιν.
80. Η κατά το προηγούμενον άρθρον παρέμβασις, δύναται να γένη ως κυρία ή
παρεπίπτουσα αγωγή. Παρά της πρώτης, εφαρμόζονται αι γενικαί περί αγωγών αρχαί.
>>>
[*(έννομον, rechtliches) ]
Καραταράκης Κώστας, Παθολόγος, Γραμματέας ΕΝΙΛ.
Ένωση Νοσοκομειακών Ιατρών Λασιθίου 